Bir mazi olarak kaldın geriye

Uyandım isteksizce
Gün ışığını kuşanarak
Sensizlik geldi çöreklendi
İnatla yanıbaşıma
Yüzümde acı bir tebessüm
Beliriyor istemsizce
Koskoca 46 yıllık yaşamın
Her bir karesinden
Buruk ama ölümsüz
Bir aşk öyküsü tadında
Elimde bir mazi olarak
Kaldın geriye
Ne dertler ne kederler
Sığdırdım şu ömrüme
Hiç biri acıtmadı
Ağlatmadı senin kadar
Bilirmisin
Nasıl bir yumru olupta
Oturursun yüreğimin
0rta yerinde
Bilirmisin
Seni düşündükçe
Nasıl ömrümden
Bir ömür daha gider
Bütün hırçınlığım öfkem
Bundandır belkide
En acı tohumları ektim
Yüreğimde senin yerine
Bütün mutlulukları
Süresiz nadasa bırakarak
Yine yüzümde
Acı bir gülümseme ile
Özlemlerimi kamufile edip
Sakladım yüreğime
Düştüm yine belirsiz
Bir zaman dilimine.