Bir Mayıs Şiiri - Hakan Demirel

Abdi ipekçi parkında, bir soğuk başkent günü oturuyorum. O zamanın parasıyla seyar çay satanlardan, bir liraya çay almıştım, bekliyordum. Ellerini gökler uzatan, parkın simgesi olan yerin, köprülere bakan tarafında. Havuzu arkasına alan bankta çayımı yudumluyorum. Hafif soğuk esiyor bu arada çay beni ısıtıyordu. Karşı tarafımda alabildiğine kalabalık, üstünde kırmızı yelekli, bir mayıs yazan insanlar alanı dolduruyor bir yandan. O an elimde iş başvurusu evrakları var. Çantamda olan kalemi hatırladım bir an. Birşeyler yazmak istiyordum. Formları kontrol etmiştim, bir yandanda karşı tarafımda olan insanların sesine, kulak veriyordum. Bir anons sesi duydum, adamın elinde mikrofon. "Yüksek ruhlarını taktir ettiğimiz insanlar burda. Bu mücadelede hepinizi yürüyüş alanlarına katılmaya davet ediyoruz." Diye, seslenip bir yandan halay çekip eğleniyorlardı. Elime aldım kağıdı not ettim. Bu kelimeler ilginç gelmişti o an.