Bir Mayıs Şiiri - Aşık Fani

Gene mi bir mayıs, gene mi kaygı?
Geçmişte de yaptılar, kimdi bunlar?
İşçi emeğine bu mudur saygı?
Ne istiyorlar yani, şimdi bunlar?
İnanma be hemşehrim, hepsi yalan,
Bayram değil kardeşim, bunlar plan,
Hakkı savunup, hakkımızı çalan,
Alın terimizden; ne umdu bunlar?
Unutmuşsanız sorun kalanlara,
Sorun o güne tanık olanlara,
Savaş yerine dönen alanlara,
Otuz altı kişiyi gömdü bunlar.
Desise ile işten aldılar,
Bayram var diye; evden kaldırdılar,
Kalleşçe vurup vurup öldürdüler,
Can alıp kanımızı emdi bunlar.
Emeğimiz yüzümüzün akıdır,
Elbette bayram hepimizin hakkıdır.
Ama kardeşim bu düşman fakıdır,
Acılarımıza göz yumdu bunlar.
Taşa kesilmiş kalpleri, donmuşlar.
Kana susamışlar, gözü dönmüşler,
Sinsi sinsi aramıza sinmişler,
Ne Türk, ne de Müslüman, Rum’du bunlar.
Zavallı insanları devşirdiler,
Aldattılar tuzağa düşürdüler,
Lokmanın büyüğünü aşırdılar,
Altın musluk banyoda çimdi bunlar.
Bayram var diye bağırıp durdular,
Çağırıp alçakça pusu kurdular,
Hunharca, hem de kalleşçe vurdular,
Dışarıda eğitilmiş timdi bunlar.
Fani der ki; ateşe yanma derim,
Fitnelerin sözüne kanma derim,
Gel de; şu bir mayısı anma derim,
Düşman ile beraber tümdü bunlar.