Bir Mayıs Şiiri - İsmail Akyüz

Bir gece vakti içimizde sönmez bir ateş
yürüdük varoşların o umarsız sessizliğinde
arkamızda karanlığın kör olası gözleri
eller tetikte kulaklar kirişte
günlerden son aylardan nisan
neler bekler hayattan insan
özgür olmak önce
bir yudum su, bir dilim ekmek
belki haykırmak sevgilinin adını
biraz da gülmek belki ağız dolusu
belki umutla bakabilmek yarınlara
değişir diyorum bu dünya, değişir bu düzen
umutlar geleceğe dair, değişir bu yaşamlar
ama üniversiteler ve fabrikalar
kahvehaneler ve sokaklar
bilcümle yaşanılan alanlar
buralarda zor olur akşamlar
sorgusuz sualsiz alınır oldu canlar
yazmışsa it tayfası seni ölüm defterine
güpegündüz, pisi pisine
sokak ortasında, duvar diplerinde
artık kıymeti harbiyen
bir mermi çekirdeği alenen

Bir gece vakti korkularımız ayaklarımızın altında
eller tetikte kulaklar kirişte
günlerden son aylardan nisan,
uykuda iken duvarlar
uykuda iken sokaklar,
uykuda iken yeşillenmiş ağaçlar
sevdalar uykuda iken sessizce yürüdük
yıldızlar gökyüzünde sessizce parlar
bulutlar sana benzer yüreğim çarpar
az uzaklarda çığlık çığlığa bir polis sireni
yakında olsa ne yazar
bilirsin ki korkmam hiçbir şeyden
ama görememek bir daha seni
duyamamak sesini, düşündürür deli eder beni
ve bunu da bilirsin

Bir gece vakti varoşların karanlığında
yarın bayram, heyecanımız bu yüzden biraz da
çıktı afişler birer birer
çıktı fırçalar çıktı boyalar, boşaldı tekmil zulalar
yaladı sessizce duvarları fırçalar, yazıldı sloganlar
donandı sokaklar ve caddeler
bayram yerine döndü geceler
hoş geldin gelecek günler
hoş geldin umudum
hoş geldin 1Mayıs.