Bir Masum Gülüş Şiiri - Sabit Süreyya Sirer

Bir masum gülüştü belki beni sana bağlayan,
Bir başı mağrurdu duygularımın
Ser verir sır vermezdi
Soğuktu kimine göre
Hep önyargılı davrandılar
Dinlemediler
O hep dinledi, dinledi, dinledi
Ve bir gün patladı,
Patlayış ama ne patlayış
Gök gürültüsünü andırdı birden bire haykırışı
İsyanı insana değildi garibin
Çünkü severdi insanı, insanca yaşayanı
Ve birden seni gördü
Tozpembe oldu o an her şey
Sanki dünya durdu
İşte o an oldu ne olduysa,
Bir masum gülüştü beni sana bağlayan…
15.06.1997 – 04:00