Bir masalmış anlatılan,
İçinde pembe panjurlu çiçekleri olan bir ev.
Beyaz perdeleri camın dışında dalgalanan.
Kapının eşiğinde hoş geldin paspası,
Üzerinde bir noel ağacı figürü.
Sen açıyorsun kapıyı,
Elinde ellerini kuruladığın bir bez.
Gözüm önlüğüne takılıyor,
Koca bir gülümseme işareti.
Gülüyor yüzün.
Gülüyor yüzüm.
Yerle yeksan oluyor tüm her şey.
Kıyametim oluyor gülüşün.
....
Güzel olan herşey çabuk tükenir.
Beklemez yerini zamanını,
Seni ortada yetim kor,
Alınmaz üstüne.
Benimde gitme zamanım gelmiş.
Çekiyor beni dışarı bir ses.
Sonra bir bakmışsın masal bitmiş.
Bulut kapatmış güneşimi.
Kimsecikler kalmamış
Soluvermiş pembe panjurlu evimin çiçekleri.
26.06.2013
Haydar GÜNDÜZ
Kayıt Tarihi : 26.6.2013 12:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Haydar Gündüz](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/26/bir-masalmis-anlayacagin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!