Bir masala inandım.
Adını bile bilmediğim bir ülkenin,
Gizli bir köyünde,
Gökyüzüne mektup yazan,
Bir çocuğun hikayesiydi belki.
Ne prenses vardı içinde,
Ne de beyaz atlı biri.
Sadece bir umut büyüyordu,
Toprağa gizlenmiş bir tohum gibi.
Bazen bir rüzgârda,
Bazen bir sesin kıyısında.
Yeniden başlıyordu masal.
Kırılgan bir düş gibi,
Avuçlarımda taşıyordum onu.
Her kaybettiğimde,
Yeniden anlatıyordum kendime.
Bir masal var,
Ve o hâlâ mümkün.
İnanç, bazen sadece susmaktır.
Gözlerini kapayıp,
Göğsünde taşıdığın hikâyeye,
Biraz daha yer açmaktır.
Ben bir masala inandım.
Ve o masal,
Beni hâlâ bırakmadı.
Erkan İnce
Kayıt Tarihi : 26.6.2025 17:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!