Kirlenmiş ayıpları saklıyor koynunda güneş
Göçmen yalnızlıklar sürüyor insanlar düşe
Bağrımda eski bir aşk sızısı asil yalnızlığım
Alınyazıma rüzgâr çarparak suya düşüyor
En büyük öfkeler tetiktedir ozan göğsümde
Elemlerin kasvetli dokunuşları var gönlümde
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm