Bir Masal Oldu Aşkım

Benim için bir masal gibisin
Bir varmış bir yokmuş gibi
Ama anlatamıyorum seni
Bir kriz anı geliyor içimde kıpırdadığında
Sanıyorum düşecek kalbim ayaklarının altına
Utanıyorum göz göze geldiğimiz her anda
Seni vazgeçilmez kılan tutkularımla kapışıyorum
Bir kızıyorumki onlara çocuk masumiyetini takınıyorlar bana
Çatık kaşlarım ok,unu salmış bir yay gibi kalıyor
İnan bana gücüm yetmiyor
Yetmiyor görünmez duygularıma
Elle tutulur bir şey değil seni içimde besleyebilmek
Hergün açlığımı bastırabilmek
Seni her görmelerimde sabit durabilmek
En manasız bakışına bile kayıtsız kalabilmek çok zor
En sonunda delirteceksin beni
Dudaklarında bulacağım kendimi
Çıldırmamak kaçınılmaz olacak sevgili
Hele yanımdan geçerken sen en tesadüf samimiyetinle
Adettendir bir gülüş, bir tebessüm atarsınya tanıdık yüz diye
İki kelam edersin bir günaydın, bir iyi akşamlar diye
İşte kendimi bile bile ladeslediğim
Tüm doğal afetlerin benden döküldüğü an bu an Sevgili
Bak ne hallere koyuyorsun beni
Göğsüne gururdan madalya takın Sevgili