Gözlerim kaçamak zamanların sığınma cısı oldu yine gülümseyen resimlerinde.
Sen diye diye devrederken günlerimi uzak çok ama çok uzak şehirlerde
İki nefeslik ömrün tiryakiliği tuttu
Vazgeçemeyeceğim bir anda rüyalarıma kelepçe vuran hayaline
Şimdi o hayal ve dudaklarımda bir armağan gibi ismin
Avuçlarımı kanatıyor kalemime gerçeklerden takdığın bu deli dizgin
Korkuyorum beni sonsuzluğa sürüklerken ezgin
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta