Bir Masal Belki de Aşkımız

Bir gece ansızın kapı çalmalarıyla uyanacaksın
Ağır ağır kapıya ilerlerken durup durup dalacaksın,
Kalbin gülümseyecek vicdanınsa sızlayacak
Ayakların gitmemek için seni zorlayacak ve işte o an;
Kapının yavaşça sürgüsünü açacak yavaş yavaş aralarken
gözlerin dalacak her zaman ki gibi yıkılacaksın kapının önüne
geleceğimi biliyor ve gelen ben olduğumu biliyormuşsun gibi...
Kendini toplayınca kapıyı açacak ve yıllar sonra
sana deli gibi aşık olan beni göreceksin....
‘’ama ama şeyy ıı ama’’ kekeleyecek şakınlığını gizleyemeyeceksin
çığlık atacaksın ve aynı anda dizlerimin dibine
bir köleymişsin gibi çöküp ellerinle utanacak yüzünü kapayacak
hüngür hüngür ağlayacaksın
Susacağım tek bir kelime bile etmeden ellerinden tutup kaldıracağım seni
‘’Neden geldin neden? ’’ diye haykıracaksın…
Gözlerine bakacağım;
‘’Seni seviyorum anlıyor musun unutmadım seni unutamadım’’ diyeceğim
Senin yüzüne bir güneş doğacak ve gülümseyeceksin
çünkü sende unutamadın sende seviyorsun
dudakların sanki suya hasret kalmış bir toprak gibi olacak
‘’Hiç değişmemişsin hala çok güzelsin seni çok aradım ama bulamadım…’’
Neden benden kaçtın sana ne yaptım sevmiştim seni sevmiştim…’’ diyip
boynumu bükeceğim gözlerimdense iki damla yaş süzülecek
ellerinle çenemden tutup kaldıracak işaret parmağını
ağzıma götürecek sus diyeceksin
sonra da dudaklarıma dudaklarını değdireceksin
‘’Sus ne olur’’ diyecek saatlerce öpeceksin dudaklarımı
‘’Ben hala seninim asla başkası olmadı hayatımda bu dudaklardan ilk sen öptün
senden sonra kimsenin gözü gözlerime eli ellerime dudakları da dudaklarıma değmedi ‘’ne olur maziyi unutalım…’’
diyecek ağlayacaksın bende seni sıkı sıkı saracak kulağına
‘’Seni Çok Seviyorum’’ diye fısıldayacağım…