Yedi veren güllerle çevriliymiş bahçesi,
rengarenk değil, kırmızıymış hepsi...
Yaz, demez, kış demez, dört mevsim açarmış,
birbiri ardına goncalar...
Kırmızıların tam ortasında, yalnızca bir sarı gonca...
O da sene de yalnız bir kez açarmış...
Bahçenin sahibi, ne zaman görüneceği belli olmayan,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta