Bir Masal Ahusu 2 (epstein İncisi)

Kalabalık bir şehirde her şey olabilir;
milyonlarca ayakkabı,
mekanlar arası geçiş portalını açan kapı kolu,
bugünü sızlatan dünden bir yara kabuğu...

Sabahları sessizliğe uyanmak için
birkaç saat erken kalkar oldum.
Denizin üstünde belirecek olan
ilk ışıklar ile ısınmak için
milyonlarca ayakkabıdan birini çıkarmak zorundayım.

Evimden uzaklara giden yol aktif
Her sabah olmayan
bir acı kursağımda,
daha bir hırçın güneş,
gereğinden sessiz rüzgar,
peşimde evsizler ordusu.

Davetsizdir misafirliğim
Ne de olsa savaşırmış gibi kudretli
kaotik bir deliyim...
Alışamadığım insanlığın ortasında,
uyanık olduklarında bilhakis şüpheliyim.

Zamanda uzunca atlamak için neler gerekli?
Biraz yıldız tozu,
biraz buseler ordusu,
daha fazla ve biraz daha fazla yarım kalmışlık mı?

tamamlanmayan yanlarımızı dünde bıraktıkça,
sızlar oldu tuzlu havalarda.
yürümek güçleşiyor kan bırakıyor her adımda
Koşmaya başlıyor,
zaman kaybetmemek için insanlığında.

(Evet güzelim. Biz de böyle bir evde yaşayacağız.
her sabah seninle senin güzelliğinle başlayacağım!?)

Korkuyorum git gide nefes almaktan
zorlanarak yaşamaktan
Nasıl da özgürüz
belli asılı olan pankarttan.

Biraz slogan atar gibi yaparız
Neler geçer başımızdan bakarız.
Küçük bir matematikle varız.
Süreyle müteakib kaçarız.
Kaf dağından vaatlerle
uyumadan önce okunan masal(lar)ız.