Ne olurdu sanki
Bir parça beni özlesen...
Arasıra koynunda uyutup
Hep beni düşünsen.
Sevip sevip mıncıklasan
Sonra gıdıklayıp,şımartsan
Minik minik öpücükler verip
Saçlarımla oynasan...
Sonra dans etsek,
Karanlığı mum ışığıyla
Sona erdiren bir odada
Ama kar da yağıyor olsun
Dışarda...
Önce evcilik oynasak,
Ben anne sen de baba olsan
Halının üzerinde sana saldırsam
Dışarıda kurtlar ulusa,
Ben de kehanetlerde bulunsam...
Ne olurdu sanki beni çok sevsen
Korktuğumda sıkı sıkı sarılsan
Sevişerek uyandırsan...
Çok mu şey isterdim
Bir gün benim olup,
Bütün bunları bana yaşatsan...
Kayıt Tarihi : 10.9.2007 14:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
03.03.2000 16:18 Ve oldu.Bunların tamamı olmasa da aşık olduğum adamla evlendim bir evcilik oynadık,ben anne o da baba oldu ama her şey hayellerdeki gibi olmuyor.Bizim masalımız ayrııkla son buldu...
![Nuray Sarac Koparal](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/10/bir-masal-18.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)