Bir Marti Olsam Şiiri - Birdal Ozunan

Bir marti olsam
acsam beyaz kanatlarimi
ucsam
asagilarda kalsa yeryuzu
ulkeler
kentler
daglar
irmaklar
ucsam
ucsam gelsem sana
Bogaz'in da yuzsem
balik yakalasam
ve bagirsam cirkin sesimle;
Yaniyorum yaniyorum
yaniyorum ozleminle.

Gulerek baksa balikcilar bana
oynasam dalgalarla
kovalasam takalari
oynasam
kovalasam..

Vapurlar gecse yanimdam
yan yatmis Istanbul'la dolu
uzun uzun calsalar duduklerini
ciglik ciglik bagirsam sevincle
kuruyana dek balik kokan agzim
bagirsam
bagirsam
bagirsam.

Akintiya kapilip akip gitsem Arnavutkoy Burnu'ndan
ve suzulsem ustunde Kiz Kulesi'nin
Kopru'deki insanlar besleseler beni
cekirdekle
ekmekle
misirla
besleseler beni
ustumde gokyuzu
pembe pespembe..

Ucsam
gece sevisirken Istanbul'la
ucsam
ayisigi oksarken tuylerimi
gozlerimi kapayip
yasasam geceyi kendimden gecerek
ucsam
ucsam
ucsam..

Denizin diliyle konussam
konussam Istanbul'a doymus yalilarla
ceksem icime yosun kokusunu
icime ceksem
ve sonra olsem
ne aci!
Doymusum Istanbul'a
gidermisim ozlemimi
ve olmusum Istanbul'da
Istanbul'da olum bile olumlerin en guzeli! !

(Birdal Ozunan, 1988 Haarlem, Hollanda)