Bir Maneviyat Başkenti: Semerkand

Müsbet bilimlerde önemli yeri olan Semerkand’ın yeri gülizardır,
Gönül aleminde bizim için çok önemli olan maneviyat yönü vardır.

Bu belde maneviyat erleri ve Allah dostlarının da güzergâh yeridir,
Ehli sünnet itikadı ile tasavvufun önemli merkezlerinden de biridir.

İmam Buharî, Ahmet Semerkandî, Hace Ubeydullah Ahrar'la gönül yandırır,
Yakub-u Çerhî ve Timurlenk gibi tanınmış insanları da bünyesinde barındırır.

Hâce Yusuf, Ahmed Yesevî, Baba Semmasî, Hace Bahaeddin Nakşibend,
Alaeddin Attar, Abdülhalık Gücdevanî ve Mevlâna Cami'nin yeri Semerkand.

Yüzlerce gönül sultanı ile Semerkand hem ilimde hem dinde ileriydi,
Ehl-i sünnet inancı ve Ehl-i Beyt sevgisininin sarsılmaz bekçileriydi.

Nakşiliğin nakkaşları, maneviyat kutupları nazar ile baktı,
Semerkand ve çevresinden bütün dünyaya islam nuru aktı.

Mevlâna’yı, Yunus Emre’yi, Hacı Bektaş’ı, Hacı Bayram Veli’yi doğuran onlardı,
Şeyh Edebali’yle, Ak Şemseddin’le tüm Anadolu’yu İslâm olarak yoğuran onlardı.

İrşad erlerinin, pirlerin, dervişlerin, alperenlerin, “altın silsile”nin yeriydi,
Allah dostlarını Anadolu topraklarına salan, onların elleri ve nefesleriydi.

Bu sebeple Semerkand ve çevresini sevmek müslüman için ar,
Maneviyat hayatımızda unutulmaz yeri ve büyük bir hatırası var.

Timur ve soyundan gelenler, Asyadan beri Semerkand'tan aktılar,
Osmanlılar’ın Avrupa’da bıraktıkları izler kadar derin izler bıraktılar.

Semerkand’ın önemli eserlerinden Gur-i Mir, Bibi Hatun gönül didarlarıdır,
Ulubey camileri ve Ahmed Yesevî türbesi Timur döneminin yadigârlarıdır.

Timur’un soyundan gelen Şahruk, tarihe meraklı; Baykara şairi idi,
Babür Şah ise hem şair, hem de doğunun en büyük hatıra yazarıydı.

Afganistan, Pakistan,Hindistan topraklarındakiler onlardan ilham almıştır,
Müslümanlığın yayılışı, bu topraklarda Babür Şah’ın sayesinde olmuştur.

İstanbul’a gelerek Osmanlı sarayında dersler veren Semerkad ilindendi,
Ali Kuşçu da,Timur Han'ın yeğeni olan Uluğ Bey Ziyci’nin talebelerindendi.

Feyz Ordusunun Otağı Hz. Ebu Bekr ve Hz. Ali vastası ila hız almıştır,
Peygamber Efendimiz’e ulaşan “sufiliğin” temeli Semerkand olmuştur.

Hacegân yolunun, yani nakşiliğin prensipleriyle özde sufilik bitişti,
Esas ve usüllerini, ortaya koyan irfan ordusu bu topraklarda yetişti.

Yusuf Hemedanî, AbdülhaIık Gucdevanî ile Mahmud İnciriyyil Fanevî gibi,
Ubeydullah Ahrar,Bahaeddin Nakşibend, Muhammed Semerkandî veliydi tabi.

Silsile-i Aliyye”nin başbuğ velileri ve Üstazların pirleri islami esasları getirdiler,
Onların yetiştirdiği irfan orduları, insanlara tebliğ ve irşad hizmeti götürdüler.

Semerkand, bu insanların bereketlendirdiği topraklar olarak sayıldı,
Onların feyizleri buradan çıkıp dalga dalga tüm dünya içine yayıldı.

Mekke ve Medine’den sonra Semerkand manevi bir rütbe aldı,
İslâm’ın bütün güzelliğiyle, tadıyla yaşandığı bir merkez oldu.

İlim, fikir, zikir, feyz, dua, bereket ve rahmet kaynağı akçeydi Semerkand,
Türk Dünyası içinde sanki cennet bahçelerinden bir bahçeydi Semerkand.