Bir manaydı… Şiiri - Mustafa Cilasun

Bir kız vardı,
Sanki damardı, ardı, yarındı.
Geleceğin,
Muştusunu, sunan zamandı.
Taze bir kandı,
Kanatlanmamış naçiz varandı.
Bir bekleyen,
Emekleyen, güvenmeyi bilendi.
Tebessümü,
Esirgemeyen, nefsini yenendi.
Dağarcığında,
Filizlenen, sevgilere bezenendi.
Yüreği,
Tertemiz, ayrığı silen, verendi.
Kalemi,
Bilen, seçen, niteliği tercih edendi.
Aşka hasret,
Denemezdi, elendi, terk edilendi.
Bilendi,
Sabırla direndi, meyil etmeyendi.
Gözlerini,
Gizleyen, sesini indiren, bir güzeldi.
Endamı,
Zarifti, naifti, fazlalık bulunmazdı.
Gülerken,
Neşe saçar, yüzünde güller açardı.
Mahzundu,
Yalnızlığı derinliğinde bulandı.
Fedakârdı,
Ön yargıdan kaçandı, kınamayandı.
Haddini,
Bilen, nihayetini idrak eden faniydi.
İrfanı,
Ülfeti seçen, fazilete kilitlenendi.
Yetinen,
Kanaati bilendi, gözyaşını yenendi.
Bir seldi,
Hep verendi, esirgemeyendi, erirdi.
Sevdasını,
Gizlerdi, hasretti, neticeyi beklerdi.
Seherleri,
Bilendi, vuslatı seçendi, bir hedefti.
Hissiyatı,
Okyanusta yelkendi, eğilmeyi bilendi.
Keşkeler,
Reddiydi, külli ve cüzi iradeye haizdi.
Akaidi,
Tahkik edendi, tafsili seçen bir fakirdi.
Manayı önceleyen bir güldü…