Bu tür yazılardaki; “Misafirperverliğimiz zaten ayrı bir durum.” gibi söylemler üzerinde durulmayacak denli yavan bir söylemdir. Halk yaşantılaşması ile toplum yaşantılaşmasını karıştıran bir saçma sapanlıktır. Misafirlik bir zamanlar neden vardı? Misafirlik şimdi neden yoktur? Ya da neden şekil değiştirmiştir? Bunun düşünmesini yapamayacak denli bir sığlıktır. Sormak lazım turizm niye var? Turistler de birer misafirdir. Hem misafirin dik alasındandır. Evlerimize tanrı misafiri etsek ya!
Yine bu tür yazıların kültürel tanımlamalarında; “Türk Sanat Müziği konseriydi. Ne yazık ki salon tamamen dolmamıştı. Bir yabancı sanatçı ya da topluluk gelmiş olsaydı herhalde ayakta dinlemeye bile yer olmazdı! ” gibi cümlelerden ibaret savunuşla da olur. Yazımı yukarıdan beri okuyanlar artık bunlara cevap verebilirlerdir. Bu cümleleri okurun düşünme becerisine bırakıyorum. Ben yerli oluşta kendisini jiletleyen konserleri de kültürsüzlük saymam. İdil Biret’in konserlerinin, söz gelimi bir popçu konserine göre, hiç tercih edilmemesini de kültürsüzlük ya da yozlaşma saymam. Bu çelişkilerin anlaşılması, düşünen beyinlerin basitlikle bulacağı sorunsallardır.
“Günümüzde mağaza ve dükkânlarda, işyerlerinde yabancı isim merakı da oldukça fazla… Sanki İstanbul'da, çarşıda değilsiniz de, yabancı bir ülkede çarşıdasınız! Türkçemize ne oldu! Kelimelerimize ne oldu! Diye zaman zaman şaşmamak elde değil! ” türü bir savunma şekli de daha vardır!
Aslında bir kişi evine girip, istirahata çekilip, çeşitli kullanımlara girdiği nesneler adından itibaren şaşa kalmıyorsa, buna da, şaşmak lazım bence? Evde televizyonu açarsınız, televizyon yabancı düşüncedir (isimdir) ! Buzdolabını açarsınız, buzdolabı yabancı patentlidir. Ha keza çamaşır makinesi, bulaşık makinesi, telefon, uydu risıvırı, bilgisayar, CD, DVD yazıcı, fotoğraf makinesi, ıh..
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta