Bir Mahpushane Duvarıyım

Bir mahpushane duvarıyım ben,
Kimlerin derdini paylaşmadım ki istemeye istemeye...
Suçlusu-suçsuzu, güçlüsü-mazlumu, siyasisi-katili
Kimler gelip kimler geçmedi ki, sardığım odalardan...

Kimisi, sevdiğinin resmini astı betondan kalbime
Hasretine ortak oldum,
Kimisi takvim yaptı kolumdan,
Şafak saydık beraber can acıma aldırmadan...

Kimisinin başını vuracağı taş oldum,
Daha sert oldum ki aklı başına gelsin istedim…
Kimisinin sinirini almaya çalışan kum torbası oldum
Sıvalarım dökülse de hep sustum...

Dedim ya,
Kimler gelip kimler geçmedi ki,
Nice insanlar gördüm, tanıdım, bildim...
Arsızı da vardı namuslusu da,
Hırlısı da vardı hırsızı da,
Haklısı da vardı pişman olanı da...

Sanmayın ki onların vicdanı yok
Onlar benim gibi taştan değil
Bir kalpleri var sevdikleri için çarpan
Günahlarıyla sevaplarıyla haklarının peşinden koşan
Oysa basit bir mahpushane duvarıyım ben,
Yaşamayı, Sevgiyi, özlemi,
Kederi mahkûmlardan öğrenen...

İnsanların ataları şöyle dermiş eskiden,
'Körle yatan şaşı kalkarmış'.
Çok ta doğru söylemişler...
Şimdi ben, yapısı yarı insan yarı beton olan
Bir mahpushane duvarıyım.
İnsanlar cezalarını çekip giderler de,
Ben onlar var oldukça hep buradayım...