Bir Mahkumun Hatıra Defterinden

BİR MAHKUMUN HATIRA
DEFTERİNDEN

Aç açabildiğin kadar çiçeğini,
Gelinlik bir kız gibi soyunup dökün
Bahçe duvarının ötesinde,
Erik ağacı.

Mevsimlerin gelip geçtiğini,
Turnaların katar katar uçtuğunu
Senden bilirim.
Seninle açar,
Seninle kapanır ümitlerim.

Akşam olur
Gün çekilir yücelerden;
Gariplik üstüne bir türkü söylenir,
Çakır gözlerimde bir damla yaş,
Dopdolu olurum
Hapisanenin penceresinde.

Başımda delice rüzgârlar eser,
Ah,derim,
Hür olmalıyım şimdi.
Bir serçe kuşu gibi
Uçup demirlerin arkasından
Dalına konmalıyım.
Gün batınca
Gardiyan yoklar muhakkak,
Yerime dönmeliyim

Sen, alabildiğine hürsün,
Benimse ayaklarım demirli
Gönlüm bir acılı, bir acılı,
Sorma erik ağacı.

Bir gün,
Benim de fermanım yazılacak;
Ya ölüm diyecekler
Ya kalım.
Son arzumu soracaklar ölürken;
Asıldığım sehpa erik dalından olsun,diyeceğim.
Eğer kurtulursam,
gidip hapisanenin kantinine,
Doya doya
'Can Eriği' yiyeceyim...

Fazıl Bayraktar
'Harran Güzellemesi' kitabından