gün,
perdelerini yavaş yavaş çekiyor.
göz kapaklarım da onunla kapanıyor.
hayır,
ne olur!
kapanmasınlar.
uykularımı yine karabasanlar basar.
çok zamandır böyleyim ben.
herkes rahat...
yatağında uyurken.
beh yanıp,kavruluyorm.
karanlığa kan ve ter döküyorum.
sanki,beynimi seller bastı.
yok artık çocukluğumdan tek bir kırıntı.
çıkmıyor anılarım battığı yerden.
elma da desem,
armut ta desem
ben,bir damla mutluluğa açım.
ne olur!
günün perdelerimi açın.
güneşle,karanlığımı süpüreyim.
anıları bıraktım.
tek önümü göreyim
Kayıt Tarihi : 5.1.2007 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel bir gün var biliyorum canımı yaksada hayat
umutla yaşamam gerek...Çok güzek bir şiir emeğinize ve yüreğinize sağlık...
TÜM YORUMLAR (9)