Bir Lokma Ekmeğe Şiiri - Kemal Berk

Bir lokma ekmeğe muhtaç heriften
Kime hayır gelir bilen söyleyin
Boynu bükük gezen evin beyinden
Böylesinden hayır gelmez bilesin

Sırtında kamburu bastonu elde
Kırk yıllık pantolon durmuyor belde
Boş ceple gezerken savrulur yelde
Böylesinden hayır gelmez bilesin

Güllerin elinde sopa savrulur
Duyduğu sözlerle yürek kavrulur
Şükrederken yürek nasıl kahrolur
Böylesinden hayır gelmez bilesin

Dar gelir evleri dar gelir hayat
Yediği ne varsa hepisi bayat
Sofranın sonunda kakıcı dayat
Böylesinden hayır gelmez bilesin

Giydiği kıyafet kendinden bezgin
Yüzleri kırışmış yüreği ezgin
Bir yere sığmıyor günleri gezgin
Böylesinden hayır gelmez bilesin

Bu hale düşüren utansın güller
Tepeden bakarken kızarmaz yüzler
Atayı bilmeyen kararmış özler
Böylesinden hayır gelmez bilesin

Kül'özü ne etsin kime ne desin
Alınacak çok ders vardır bilesin
Utanmaz yüzlere son defa essin
Böylesinden hayır gelmez bilesin