Yüzerken faniliğin denizinde dostlar
Eller kilitli kendine...
Verirken azıcık aşın şükrünü zatlar
Gönül bölüşülür sayısız haneye...
Semadan yıldızlar dökülür o zaman
Döner yüzü gül nurun, bir lokma gülüşe
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
