köpeklerin iniltileriyle bozulan gecenin sessizliğinde
varlığımı sorguluyorum bir nebze
canımı acıtıyor, saatlerdir sırtımı yasladığım kanepenin kırlentleri
karanlığı yırtarcasına sızılıyor benliğimde
neredeyse bitecek
sabahın ilk ışıklarıyla sona erecek, uykusuz geçen bir vicdanın neferi
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende