köpeklerin iniltileriyle bozulan gecenin sessizliğinde
varlığımı sorguluyorum bir nebze
canımı acıtıyor, saatlerdir sırtımı yasladığım kanepenin kırlentleri
karanlığı yırtarcasına sızılıyor benliğimde
neredeyse bitecek
sabahın ilk ışıklarıyla sona erecek, uykusuz geçen bir vicdanın neferi
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;