Bir Lodos Lazım Şimdi! Şiiri - Kamil Çağlar

köpeklerin iniltileriyle bozulan gecenin sessizliğinde
varlığımı sorguluyorum bir nebze
canımı acıtıyor, saatlerdir sırtımı yasladığım kanepenin kırlentleri
karanlığı yırtarcasına sızılıyor benliğimde
neredeyse bitecek
sabahın ilk ışıklarıyla sona erecek, uykusuz geçen bir vicdanın neferi

bahçesinin gülleri solmuş sarayın baharı ne olsun ki huzur versin
güneşin sıcaklığıı titremeyen kalbi ne kadar ısıtsın ki bahçesi güzelleşsin
yaprakları dökülmeyen ağacı rüzgar ne yapsın ki dalları uzasın uzadığı kadar
ya karın sızılattığı parmakları
onları ısıtacak bir yürek yoksa yanında, içi muhabbetle dolu bir rahmet kaynağı
ister sultanı ol fakir bahtının, isterse kölesi
sarayın bekçisi yoksa kapısında isterse onun olsun kaf dağı

sandalın kürekleri değil midir denizi ağlatan
efkarın dibine vurulmaz mı kadeh darbesi
ne hayat anlasın yüreğinde meşale taşıyanları
ne de göklere çekilen aşkın gönderi
bir nebze hasret yoksa benliğinde,
ne yapsın sultan, samanla sarılmış avareliği

bir lodos lazım şimdi dostuma
içi dolu bir kayık..

10.12.2012 – 23.00
Ataşehir / İstanbul