Bir Liseli'nin Açık Mektubu

Şiire konu oldu dün bir yaşlıca adam
Dinden nasipsiz fakat küfr-ü isyanında tam

Dedi: - Delikanlı! Bu kainat nasıl oldu?
Dedim: - Nasıl soru? Tabi haktan hasıl oldu'

- Hayır! Yaratma fikri aklın kendi oyunu
Bütün bunlar 'rastlantı'... Yalnız doğa kanunu...'

Amca dinle beni: -Hiç tabiat yaratır mı?
Bunca şahid-i mutlak başka yol aratır mı?

'Kör tabiat' nedir? Öküz altında buzağı...
'Rastlantı' izahın son çaresizlik tuzağı...

Öyle mi 'yazıcı el' yetişmezse fendine
Kalem kağıda gelir yazar kendi kendine...(!)

Bir masa ki ustaya ihtiyaç hissederken
Kâinâtın ustanı görmeyişin neden?

Tabiat ki Allah'ın gören göze hitâbı
Anla işte büsbütün şu serilmiş kitâbı

Vücudunun yapısı bir şâheser elbette
Cemâlinse bambaşka o en güzel sûrette

Kürenin varlığı bir zerrenin öbeğinde
Görmediğin o hikmet senin gözbebeğinde...

Şu kemikler olmasa et yığını olurdun
Gövdene kırağ düşer tarifsiz yamulurdun

Kemikler bütün olsa düşün o kötü hâli
Boru yutmuşluk hâli, kuru kütük misâli

İnsan,hayvan,bitki,yer,deniz,yıldız,tabiat...
Bilinen bilinmeyen gizli açık mevcûdât

Bunca 'delil' sunmuş ki düşünsün beni diye
Mâlesef uyuyorsun gaflet içinde niye?

Rabbine kulak versen huzurla dolacaksın
Her iki cihanda ehl-i cennet olacaksın

Yüzün gülecek zaten hurileri görünce
Hadi o kalbin gülsün yüzün gülmezden önce

İnkarın ağır bir dert, derde neylesin dağlar
Yerde şefeatkânî gökte melekler ağlar

Rabbin sana gülerken sen onu itme amca...
Ağlayarak geldin... inleyerek gitme amca...

Hâlâ anlamam dersen bekle sonun virâne
Kızardıkça ateşte olacaksın divâne