Bir limandı kirpiklerin...

Bir limandı kirpiklerin sığındığım...
Bir saçak altıydı yağmurlardan kaçtığım...
Bazen bir şelale gibi gözyaşlarında yıkandığım...
Ah bir kelimeyle yaralardın beni de kirpiklerinle vurman gerekmezdi...
Hep kaçışlarımın varışları gözlerineydi...
Gözlerindi kaçtığım kirpiklerin kurtarırdı...
Bakışlarından kaçmak istemezdim kirpiklerini görmek için...
Hem yıkardı bir yandan...
Kaybolmak isterken içinde bulurdum kendimi...
İkisinin birleşmesi bir yıkımdı benim için...
Hapis demekti gözbebeklerine...
Ağrılarım hafiflerdi ve huzur bulurdum dizlerinde...
Ama ben..
Ama ben en çok da sebepsiz ölürdüm gözlerinde...