Gerildiğim çarmıh degil , ben İsa kadar şanslı değilim.
Asıldığım darağacı ve ben yeşil düşmanı bir neslin sınırlarında sınırsız bir fâni.
Günü güneşten ayıran karanlık beni sancılarımdan ayıramıyor .
Sanıyorumki eksik yaratılan benliğim tutunmakta güçlük çekiyor nesile .
Ah benim tuzlu yalnızlığım her tenime değişinde yaralarım yanıyor .
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta