Gerildiğim çarmıh degil , ben İsa kadar şanslı değilim.
Asıldığım darağacı ve ben yeşil düşmanı bir neslin sınırlarında sınırsız bir fâni.
Günü güneşten ayıran karanlık beni sancılarımdan ayıramıyor .
Sanıyorumki eksik yaratılan benliğim tutunmakta güçlük çekiyor nesile .
Ah benim tuzlu yalnızlığım her tenime değişinde yaralarım yanıyor .
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta