Gerildiğim çarmıh degil , ben İsa kadar şanslı değilim.
Asıldığım darağacı ve ben yeşil düşmanı bir neslin sınırlarında sınırsız bir fâni.
Günü güneşten ayıran karanlık beni sancılarımdan ayıramıyor .
Sanıyorumki eksik yaratılan benliğim tutunmakta güçlük çekiyor nesile .
Ah benim tuzlu yalnızlığım her tenime değişinde yaralarım yanıyor .
Kabuk bağlamaya yabancı , bel bağlamaya yeminli .
Kayıt Tarihi : 27.3.2023 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!