Ömür bir lahza kadarmış.
Nasıl da çabucak tükettik hissetmeden.
Zaman acının ortasında çakılıp kalırken,
Yıldırım hızıyla geçti yaşanacak hayallerimizin üzerinden .
Geriye bakmaktan kaçındığımız hayal kırıklığımız,
Sızısı dinmeyen gönül yorgunluğumuz nefes aldırmazken,
Adımlarımız takılıp kaldı yarına dair umut köprümüzden...
Kayıt Tarihi : 5.10.2024 18:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!