Her akşam güneşin battığı yerdeyim..
Ayrılığın sonrası.. bir lahza ölmekteyim.
Şu iki üç asırlık gece!
Canıma okuyor.
Mum sönük.. Karanlık oda.
Aklımda son masal, son sır, son nabız..
Saat gece yarısı.
Kanımın sıcaklığına inat soğuk sıfırın altında.
Matemime bir kör mum kâfi.
Hüznümü örten dualar dilimde..
Mevsimsiz rüzgarlar saç diplerimde..
Vesvese illeti doludizgin!
Bir kıvılcım yetecek seni unutmama.
Uzun düşündüm.. sen sevgilim..
En zehirli yar’sın Yaralarıma
Kayıt Tarihi : 31.12.2011 23:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Suul Tan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/31/bir-lahza-olmekteyim.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)