Bir Kuşun Azadı Şiiri - Metin Kaan Aydın

Urgana bağlanmış kolum
Asılmayı, nefessizliği bekliyor
Giyotinde bir bacağım
Fırlamayı bekliyor
Kollarım, bacaklarım
Başına ne gelecek bilmiyor

Cellatlar..
Birinin gözü orman gibi, korkunç
Diğerinin saçları yokmuş, ürkünç
İlginç, kapkara olmuş biri
Bir bütün halinde diğerleri
Kalbinde katran birikmiş, tiksinç
Emir bekliyor hepsi
Kollarım ve bacaklarım zincire bağlı
Bekliyor eceli

Emiri veren baş cellat gerçi
Bunların hepsinin tek vücut hali
Zincire bağlamayıp ne yapsın
Belli gözü dönmüş onun da
Sergileyecek tümünün ölü bedenini
Ama unutma
Elbet adalet bulur yerini

İskemleyi aldılar kolumun ayağından
Can çekişmeye başladı
Diğer kolumu ise
Boynuna ip geçirmiş elleriyle boğuyorlar
Giyotini bıraktılar
Bıçağı bacağıma doğru yol aldı
Diğer bacağımın da başını vuracaklarmış
Kılıcı vurmaya başladılar

Tam o an
Akmamaya başladı zaman
Ben de anlıyorum artık her şeyi;
Kollarım, bacaklarım zincirlerden kurtuldu
Ama bana zarar veriyorlardı
Yavaş yavaş aklımdan
Boşluğa doğru atıyorum tüm parçaları

Artık hafifim bir kuş misali
Bana zarar veren kollarım, bacaklarım
Benden bir zehirli tüy gibi kopup gitti
Ve o cellatlar..
Hepsi, hepsi gördüler
Bir kuşun azadını