Bir kuştu gönlüm Şiiri - İmam Sürensoy

bir kuştu gönlüm uçtu yuvadan.
uçtu senin saçın teline kondu.
alem beni deli divane sandı.
uçtu gönlüm senin gülüne kondu.

geçti nice bahçelerden bağlardan.
uçtu gölüm kondu senin dalına.
çiçekler açmış nice sümbülü bağdan.
dikeni bol olan kondu. senin çalına.

gönül ayık değildir bürünmüş yasa.
allı pulluları gayrı giyinmez oldu.
deil eyledi sevdan geçmedi serden.
gönül kuşum gayrı görünmez oldu.

ne zalım yarmış yıktı otağımı.
viran eyledi evimi yurdumu yatağımı.
kırdı imamın dalımı yeşil yaprağımı.
gitti elin kuru yaprağına kondu.

gönül kuşum aşiyanında figan başladı.
bütün sevdiklerim beni bir bir taşladı.
bu yüreğim seni çoktan bağışladı.
gittin sen imamsız yüreğe kondun.