Yalan öze söz dolmuş öz özünü unutmuş
Kadı kaçıran rüzgarların arkasında kalan yıllar
Yüreğimin köşebendi sel olmuş akan yaşlar
Ağa paşa tanımazken dostun diliyle vurulmuş
Dar günüm daraldım vuruldum da bölündüm
Beni ele yediren aşımı bölüp can söndüren
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta