Bir Kuş Hikayesi Şiiri - Burak Güven

Günler geçmek bilmezmiş
O şehrin sokaklarında,
Geçmeyen günlerin sokağında
Bir kuş..
Üşümüş, titremiş ve yapayalnız.

Geceler kimsesiz,
Issız ve öylece sessiz.
Kuş bir başına,
Yapayalnız
Ama beklemiş.

İnanmış, ona inandırılan
Toz pembe masallara,
Bu inanış onu mahvetmiş,
Tüketmiş
Ve kuş yara bere içinde,
Öylece derbeder kalmış.

Uçmayı bilirmiş kuş
Ama konmayı bilmezmiş,
Kanatları acırmış,
Tıpkı kalbi gibi,
Her gurbet memlekette.

Dumanlı dağlarmış memleketi,
Memleketi yasakmış,
Tuzakmış kuşa,
Ciğerleri yanarmış, gözleri.
Gözleri kan çanağı belki,
Sevda uğrunaymış bu yaşam direnişi,
Hayallerinde ki sevdalar
Hayal bile olamazmış kuşa,
Hepsi sevda uğrunaymış,
Yani bir hiç uğruna.

Yine de uçmaya devam etmiş kuş,
En acı poyrazların öfkeli
Ve acımasız engeline rağmen,
Dimdik ve bir kaya gibi yılmadan,
Ancak daha fazla direnemezmiş,
Dayanamazmış bir başına.

Nereyedir bu yolculuk, bu eziyet niçin?
Verecek cevabı yokmuş,
Bilmezmiş kuş, çaresizmiş,
Yine de içinden bir garip fısıltıyla,
Mutluluğa dermiş,
Soğuk memleketlerin
Sıcak mutluluğuna...