Bir Kuş Hapsolmuş Şiiri - Emin Subaşı

Karanlık bir gecenin zifiri karanlığı şimdi
Ve umutsuzlar ülkesinin piyangosu vurmuş
Masum düşünceler katledilirken zihinlerde
Bir kuş hapsolmuş göğsümün kırgın köşesinde

Yorgunluğun uykulu kollarında koşuşur
Sevda denen o hayali şey
Kader ağlarında örülürken o ince sızı
Hangi parmaksız el çalar bu kırık sazı

Yürürken suyun üstünde düşünceler
Kırılır camdan olan o narin kaleler
Gergin yüzler, manasız sözler
Karanlığın içinde karanlık gözler

Kenarında ayak sallarken uçurumun
Görüldü yer yüzünde o nefessiz nurun
Soluksuz altın, nefessiz inci
Hatırlattı o muazzam bilinci

Kim demiş kays çöllerde
Kaybolmuş aciz gönüllerde
Vahalar görüldü serin yerlerde
Bir merhametsizlik var bu düşüncelerde

Demir atlılar önünde
Yarınlar, dünlere hasret
Bir güneş battı mahremiyet içinde
Dünlülerin yaşadığı kadimler göçünde

Sessizlik konuşuyor, somurtkan kahkahalı
Oynaşır küçük çocuk o ince kederle
Yürek sirende, ağızlar vakalı
Bir bühtan düştü göğsüme amma fiyakalı

Dağlar diz çökmüş, tavşan önüne
Bir damla düştü aşkın inine
Alçaldı yağmur o gökyüzüne
Ağlaşıp durdu düşüncelerim ..