Latif bir el dokundu kaderin akışına,
Bir cemre düşüverdi zulmün zorlu kışına.
Rahmet tomurcuğunun patlama dönemiydi,
Tavda olan demirin dövülecek demiydi.
Bir zorba tünemişti bir zamana müptela,
Hakka tecavüz eden, hakkın önünde bela.
Harami hazinenin başına oturmuştu,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta