Bir Kus Şiiri - Ozan Özcan Yilmaz

Bir kus alcaktan havalaniyor
Agaclardan agaca ötüp ucup konuyor
Acaba Sevdiginimi ariyor
En uzaktaki agaca dogru ucuyor

Gökte bir dogan süzülüyor
Ucan o kusu görüyor
Bir yildirim gibi kusa daliyor
Ölüm Penceleri aciliyor

Kus onu sonanda fark ediyor
icini ölüm korkusu sariyor
Kurtulusu o agacta ariyor
Dogan pencesi kusa carpiyor

O uzaktaki agaca kus düsüyor
Gögsünden temiz kanlar dökülüyor
Agac dallarina tepe takla cakiliyor
Güzel Ötüsü bile cok degisiyor

Uzaktan gelen kara kedi görünüyor
Ozan Özcan Yilmaz´in pek üzülüyor
Gözlerinden yaslar dökülüyor
Kus artik agac dallarinda ötmüyor