Bir Kuru Yaprak Değilim Ben

Sonbahar geldi,
Ben neden savruluyorum ?
Bir dala tutunmadım ki kopayım,
Bir kuru yaprak değilim ben.
Sürülüyor gövdem yerlere
Yollar taşlı, paramparçayım
Yalpalanıyorum havada,
rüzgar tozlu ve kararlı
kirleniyorum beni götürenle
Çarpıyorum beni bırakan
kuru gövdelere,
Çatlıyor damarlarım.
Rengimi solduruyor bu günler;
Bir kuru yaprak değilim ben.
Sol tarafım daha çok sarardı
Daha da sertleşti bu çetin yoldan
Bakınca en güçlü tarafımdı,
Lakin ilk rüzgarda kırılacak yanımdı.
Umuyorum bu mevsim bitsin ama
Bir kuru yaprak değilim ben.
Unutuyorum.
Olmalıydı,
Beni de bekleyen bir bahar,
Arındırmaya gelecek bir yağmur,
Mevsimimde en güzel renklerimi
Gösterebilmeliydim
Olmalıydı
Kendi toprağıma götürecek bir rüzgar...
Hiç olmazsa
Açtığım yerin dibine gömebilecek bir fırtına.
Olmalıydı ama
Bir kuru yaprak değilim ben
Unutuyorum.
Ben neyim ?
Bir kuru yaprak değilsem,
Ben neydim?
Bir kuru yaprak değilsem
Bir şeyler yapabilmeliydim bu düzene.
Ne idi beni bir mevsime mahkûm kılan?
Ne idi tam mevsimimdeyken
renklerime engel olan?
Ne idi beni bilinmeze savuran?
Ne idi beni damar damar çatlatan?
Ben neden bir şey yapamıyordum?
Ne idi beni,
Bir kuru yapraktan farksız kılan...