Bir Kuru Dal Yeşerir Sen Düşünce Şu Akla

Günün yorgunluğu çökünce üstüme
Bir hüzün dolsa da yorgun yüreğime
Hayalin bile gözümün önündeyse
Yüreğim serinler senin esintinle

Varsın her doğan gün yeni bir sıkıtıyla gelsin
Varsın doğan güneşin tüm ışıltılarını katletsin
Yaşamla cebelleşirken yüzüm renkten renge girsin
Tüm renkler silinir yüreğin yüreğimdeyse

Gönülden gönüle bir yol var sadece iki gönül anlar
Kimbilir ne der ne düşünür bilmem geri kalanlar
Hoş onlar değil midir ömrümüzden çalanlar
Her ağızdan bir söz düşer ancak gönül ne anlar

Bir kuru dal yeşerir sen düşünce şu akla
Bir dalga vurur bırakmaz ne çer ne çöp kıyıda
Tertemiz yapar tüm sahili gönül aydınlanır o duyguyla
Bir kendisi vardır bir de muhatabı yanında

01/11/2012 16:23

Perihan Metin
Kayıt Tarihi : 20.1.2013 22:04:00