Bir Kurtuluş Uğruna Şiiri - Engin Namlı

Bir kurtuluş uğruna,yelkensiz kör deryaya
Yalın ayak halinle yarı çıplak diz çöktün
Şu umut bağladığın vahşeti bol dünyaya
Gülücük saçmak varken damla damla yaş döktün

Dalgalar çarpa çarpa çıktın zemheri ayda
Soğuk soğuk poz verdin kader denilen kayda
Bir karanlık meçhule kürek çeksen ne fayda
Elit halkın aşına doğar doğmaz göz diktin

Reva görülen neydi neden düştün bu hale
Doğduktan sonra kimse almadı mı hiç kâle
Oyun parkların vardı konmuştu her mahale
Oynayıp zıplasaydın daha sen bir melektin

Yurdundan göç edilen,zulmü yaşayan anlar
Feryat figan edersin,yarandan akar kanlar
Savaşın girdabında sen gibi nice canlar
Hasmın,hesabın yoktu bu kahrı niye çektin

Bir gün yaşayamadın,sen el bebek gül bebek
Yüz çevirdin dünyaya,gittin ey nazlı melek
Bir an alem titredi üzüldü üç beş yürek
Vicdanları sızlatan belki de tek örnektin

Sonsuzluğa göç ettin bir sahil kenarından
Kasavetin kalmadı artık dünden yarından
Dert etme bir şey çıkmaz dünyanın kararından
Bir gül gibi solsan da sen cennetlik çiçektin

Engin NAMLI 19:03:2016 18:05