Bir Kurt Avı Hikayesi...

Uyandırdı kurtlar beni,
Bir gece uluya-uluya.
Uykum kaçtı,sinirlendim,
Çıktım hemen avluya.

Bir gün önce kar yağmıştı,
Her taraf bem beyaz dı.
Gök yüzünde dolunay,
Hava mütiş ayazdı.

Baktım,kurtlar kalabalık,
Uluyorlar her bir yönden.
Dedim,şimdi gece vakti,
Ne istiyor bunlar benden?

Olmasın ki,gelip bunlar,
Parçalasın köpeğimi! .
Koştum hemen içeriye,
Almak için tüfeğimi.

Kuşandım tam teçhizat,
Gidemezdim apar-topar.
Alim Allah,böyle sürü,
Bir insana neler yapar! ..

Dikkatlice yürüyordum,
Kar üstünde yavaş-yavaş.
İleride bir şey gördüm,
Ya bir kurtdu,ya karabaş.

Emin olmam gerekliydi,
Biraz daha yaklaşarak.
Kestirmeden yürüdüm,
Çalı-çeper aşarak.

Anladım bu bir kurtdu,
Hemde gayet iriydi.
Etraftaki sürünün,
Belkide lideriydi.

Dikkatli olmalıydım,
Sezinip kaçabilir.
Yahut biraz yürüyüp,
Mesafe açabilir.

Etraf biraz çalılık,
Arazi hafif yamaç.
Yerinde duramıyor,
Anladım ki karnı aç.

Ve bir ara oturdu,
Ulumaktı niyeti.
Bu anı gözlüyordum,
Açmıştım emniyeti.

Nişan alıp böğrüne,
Dedim hadi elveda.
Düşürünce tetiği,
Vadiler verdi seda.

Kurda fırsat vermedim,
Ağız açıp uluya.
Tek atışta devirdim,
Helal dedim Huğlu'ya.

Görmemiştim o güne dek,
Kurdun böyle irisini.
Üşümüştüm eve döndüm,
Sabah soydum derisini.

İrfani der,saman teptim,
Sattım nice postlara.
Selam ve sevgilerim,
Bütün avcı dostlara...

İrfan Gökdemir.
şair İrfani(irfanibirfani)

Artvin şubat 1990