Bir kulu mahzun bırakıp umudunu sarsma!

Eğer
kalbi olmayı diliyorsan
His ve hevesin ne demek
olduğunu yakinen kavrıyorsan

Nefsinden
tebarüz eden her ne varsa, izanını
ve iradeni akıl saikiyke derliyorsan

Müteredit olma,
endişe etmek vicdanın ve muvazenen
için bir başka, mizanı yürekte taşıyorsan

Aşk,
halin demi, hakikatin iksiridir

Ruhun
evvel ahirde ki kabulu, nefesin
kadrinde ki hesabın mizan nişanesidir

Sevenden kokma,
aklına mukayyet olmayanla
hemhal içinde bulunma, aşkı nefse adama

Ecelin sessizliğinde,
sabrın suhuletinde, kanaatin
vecdinde ilimsiz kalma, aklın ihtiyacıdır anla

Her kim
asabiyet içindeyse cehlindendir

Nefsin ayan
olan halinde ki gizlenen sürettir,
ibretin tezahürenden kalbini uzaklaştırma

Cani olan,
sadece cana kıyan mıdır,
iradesine teslim edilen her
ne ülfet varsa, vicdanında kutandır

Cahilin
kusuruna bakılmaz,
o vakit akıl ehliyeti niçin dikkate alınmaz

Zafiyetleri
uğruna heba edilenler hangi
niyetin ve ecrin burukluğundan kurtulmaz

Ruhunun
sessizliğinde haline düşen
ne varsa, anlamak sana düşer unutma

Nasip
ve umut emeğin tekabülü,
niyetin samimiyeti, kalbin feyze dücar
olan hali, huşu içinde ki muradın ihsanıdır

Sinende takiye
varsa, emeline ulaşmak
için nefsini aklın gale alıyorsa

İraden
o an zafiyet zerkedip
vicdanını solduruyarsa bühtandır

Kime el açılır,
kalbin sahibinden neden uzak kalınır

Rahmetin
ve mağfiretin malikinden
maksat ne kadar saklı kalır,
zan içinde kalbini lekeleme kerihtir

Cennet ve cehennemi
anarken haline yakinen bak

Her ne kadar
hakkıyla hakikatin ve ecrin
sevdasından mahcubiyetimizle uzaklaşsak

Tevbe eden olmalı,
ruhun fikatine el açmalı, kalbi
nazargah kılana hakkıyla yakınlaşıp

Murat için
gönül kapısı, rızanın vecdiyle aralanmalı,
şayet bu halden uzaksa neye yarar ağlamak

Baki olan kim var,
fanilik niye yüreğine ukte koyar,
yaşlı bir insan ne vakit şefkate kanar

Sabi olmak
bir vakitte ki ahsendi,
şimdi sessizce geriye bir bak