Gönlüne hapsederken
duygularını
çaresizlik
sandalına terk edilen
bir yüreğin var içini
kavuran
seni paramparça
yapan
gözlerine hüzünlü
fısıltılar mırıldanan
bir ses
seni kimi
rahatlatan
kimi bunaltan
sallanan gönlünün
sorgusuz sualleri
zamansız zamanları
sana yaşatan içinde
kan ırmakları akıtan
sonrada yanlızlığın
koynunda seni
uykulara bırakan
gözlerinde okuyorum
hüznü
bir şarkı gibi
kulağımda sessizliğinin
kamçıları
bakarken satırlara
okurken içinden
geçen anıları
keşkeleri
görür gözlerim
inan ki dünyada
tek değilsin acılar
bizim için çekmek
zorunda olduklarımız
yaşamak sorumluluğu
paylaştığımız kederler
tüketsede bizi
mutluluğun tadını
kıymetini öğreten
gaddar bir öğretmen
yaşamak zorunda
kalan
yaşatmak
zorunda bırakılan
bir kuklayız aslında
duygularımız hiçe sayılan
boynu bükük
hep yanlız bırakılan...
Kayıt Tarihi : 25.11.2008 13:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semiha Çelikkol](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/25/bir-kuklayiz-aslinda.jpg)
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)