Bir Kukla.... (Masal 8.) Şiiri - Ulvi Ziya

Görünüşü muhteşem; ense,kulak yerinde...
Garp usûlü fötr şapka dalgalanır ser'inde...
Bunca yıl meydanlarda pembe dünyâlar kurdu;
Nihâyet görüldü ki,hayat yok eserinde...

''Demokrasi'',''adâlet'',''büyük ülke'',dilinde...
Gün be gün yönü değişti,zamânın yelinde...
Ellerinde oynarken, birçok çelimsiz kukla;
Kendi ipleri kaldı, başkasının elinde...

Çok bildi,çok yanıldı,lâin iblis misâli...
Nice boş vaâdlerle,kandırıldı ahâli...
İpi sert çekilince,şapkayı alıp tüydü;
Seyredenlere kaldı,''dalaksızın'' vebâli...

Zevâl günlerinde mert,ikbâl gününde nâmert...
Kaderin, bir kuklaya verdiği role,hayret...!
Karmaşık oyununu, senelerdir seyreden;
Yaradan'a sığınıp,Rabb'inden umdu medet...