Bir küfre gömülmek Şiiri - Ayfer Karakaş

bir küfre gömülmek

alnım kırışıyor bugünlerde
canımda da sıkkınlık
bir cisme kilitliyim ve anahtar yok!
içim bağır bağır…
beklenmiyorsun, gelme godot!

kıpırtısızlık devrilse de, çığ… ben,
bir nefertiti büstü… yontulduğum mermerdir acı!
örtünün altında çıt yok
kirpiğinde fısıltılı kibir!
-bu figüratif desen-
içime bıraktığın truva atı!

akılcıl bir şey söyle… savun, kimsin?
çarpıt, yansıt, bürün!
ellerinle dokuduğun ipeği sök
sokul yaraya… - bu vur kaç-
anladım ki geç!.. suya düşmüştüm
camdan suya!

üstüme bir duvar… üstüme yılkı!
işte tortum çözüldü, sonrası körlük
sırtında jilet gibi borç… şimdi?
sana her orospu gülüşüm aciz vesikası!

ağzında gidilmemiş sözleri sökül
gördüm… vahşi tezat, dün ve bugün
ormanda siyahi pars… kibrit kokuyor
gömüldü bir küfre
şimdi kırkı çıkıyor
dün ve bugün, vahşi tezat… -dedim- gördüm
sen şimdi bir laleye eğilsen… iki kez düşün!

AYFER KARAKAŞ