Bir Küçük Kırmızı Şiir Şiiri - Sevgi Vural

Biraz kırmızı hepsi bu!
Kırkından sonra
Yedisinden önce
Bakmayın çok göründüğüne
Dev kulağında bir küçük kırmızı

Beş yaş ayakkabılarım hatırımda- kırmızı kırmızı
Her adımda tılsımlı düşler, bando mızıka maestro sesler
Yağmur suyu kanalları-Ayağımdan düşen teki- Ayakkabım!!!
İstanbul-Rögar-Demir korkuluklar!
Alaaddin’in lamba sihri…Şehrin altı ne ilginç!
Çekip yutuyor sanki tüm suları fil hortumlar!
İlk çocukluk maceram ilk taşkın firari
Güzel ayakkabım-kırmızı inci-suda
Öbürü göklere, öbür ayağı çocuğun balerin!

Yeraltına yolculanan ilk merak
içler sarayı, gizli kapaklı sustalı her şey yeraltı
Karanlık sularda alkışlanan kırmızı!
gözden uzak!
Uçurtmalar;
göğe dokunan eli çocuğun, uzadıkça uzayan bir büyü!
göğe kurtarılan hayaller- kırmızı öncü
Yıkılmış dünyanın çok üstünde eskimeyen bir şölen!

ve kırmızı başlıklı kız
azameti her genç kızın
başına gelmeli herkesin geç olmadan bir kırmızı şapka!
Giymeyen kaldı mı bir güç?

Kırmızı güller gelir ardından
toplanıp gülüşlerden
son kıvrımlar ölümsüz
kırmızı güller açılmış tende hüner

Tahterevalli ’de iki yaprak
ürkek üveyik iki sırnaş
her ayrılık bir eriyik bir düşüş daldan
ve kırmızı halı belki varılacak son zirvesi masalın!

ve saklı kırmızı yollar ömrü bedenin
su yatakları ilk kan içte itinayla taşınan pul pul kırmızı
Korkulan değil iyi bir son
yankılı nefesler zinciri olmalı zerresi kırmızının

Ve kırmızılar kırmızısı kadının;
doğurmaya bebek adımları!
Nal alkışı eller, kınalı şarkılar korosu
uzaklığı bir gezegen

Aşk suda iki kişilik bir kayık kor ateş
ortası bir nar, isterse
alev alır yeniden doğmak için
gör bak yeniden yeniden gök kırmızı!

Dünya kana bulanmadan yeterince kırmızı!

Sevgi Vural