Bir yansımama rastlıyordum aynada
Suratı mahkeme duvarı gibi beş karış olan
Parçalara bölünen kalp sızıntı veriyor şimdilerde yine
Elimde kalan tek şey ise ufacıkta olsa bir küçük inanç
Soğuk terler boşanıyordu ruhumdan kaçmak isterken uzaklara
Sancısı ne denli ağırmış meğerse olmadığını sandığım kalbimin
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta