Bir köyümüz vardı Şiiri - Gürbüz Papağan

Bir köyümüz vardı adı “Abdalcık”,
Bir yanı düz ova bir yanı dağlık,
Gav topraktan güveç tandır yapardık,
Lavaş ekmek yiye yiye büyüdük,

Asma sekili, tandır başlı evimiz vardı,
Kalorifer, kömür yoktu tezek yanardı,
Gaz lambası ışışğında anam yama yanardı,
İğne iplik diye diye büyüdük,

Hodaklık yapardım okul çağımda,
Kara lastik ayağımda değenek elimde,
Kumlu dere bayırında, kandil dağında,
Koyun kuzu yaya yaya büyüdük,

Yazın temiz berrak havası vardı,
Gözelerden soğuk sular akardı,
Kışın dondururdu çok kar yağardı,
Dağda kızak kaya kaya büyüdük,

Bir hevesle koşardık öküzleri,
Sevinç gurur hele bir göreydin yüzleri,
Orak ile biçerdik ekinleri,
Gemde harman süre süre büyüdük,

Düğünler bayramlar nede güzeldi,
Toplanırdı kızlar halay çekerdi,
Kimi tatlı tatlı bakar çok naz ederdi,
Güzel nazı çeke çeke büyüdük,

Örfüm,adetim,kültürüm derken,
Sabah beşte kalkardık erken,
Kuşlar cıvıldaşıp horoz öterken,
Ezan sesi duya duya büyüdük.

Gürbüzüm der böyle geçti hayatım,
Genç yaşımda yoruldum, çocukluğa doymadım,
Cana canan, candan yanan aradım,
Emmim, bibim, ezem, dayım diye diye büyüdük,