Ormanla çevrili tüm yamaçları,
Uçsuz bucaksız meşe ağaçları,
Berrak, klorsuz, soğuk pınarları,
Şifa dağıtan bir köy düşlüyorum…
Cumbalı pencere, kâgir yapısı
Kayın ağacından evin kapısı,
Oyma motifli tavan kaplaması,
Asma çardaklı bir köy düşlüyorum…
Derelerde şırıl şırıl su sesi,
Serçe, sakayla bülbülün ötmesi,
Büyüler bu orkestra herkesi,
Musiki sunan bir köy düşlüyorum…
Çorap ören, torun bakan nineler,
Kilime duyguyu katan gelinler,
Sevdasını yüreğine yazan yiğitler,
Telli duvaklı bir köy düşlüyorum…
Sofrasında sıcak tandır ekmeği,
Karakovan balı, ceviz çöreği,
Tadı damakta kalan çökeleği,
Sevgiyle sunan bir köy düşlüyorum…
Yoruldum artık kentin stresinden,
Egzos kokulu kirli nefesinden,
Beton yığını demir kafesinden,
Huzur bahşeden bir köy düşlüyorum...
01.09.2008
Şahin KarataşKayıt Tarihi : 1.9.2008 17:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çevre ve insan kirliliğinin yoğunlaştığı kent hayatını uzun yıllar yaşadıktan sonra; tertemiz havası, organik ürünleri ile samimi insanların olduğu bir köy özlemi…
TÜM YORUMLAR (1)